نمایش «دورهمی بانوی اول» به نویسندگی و کارگردانی بهاره رهنما، اثری است که با رویکردی متفاوت و از زاویه دید زنانه، به روایت زندگی عاطفی و درونی سه زن در سایه مردانی می‌پردازد که در تاریخ به عنوان دیکتاتورهای قدرتمند شناخته می‌شوند
نسترن نجاران
نمای نزدیک هنر پارس
این نمایش که در تالار حافظ به روی صحنه رفته است، تجربه‌ای ۷۰ دقیقه‌ای از عشق، رنج و وفاداری را با ترکیبی از روایت مستندگونه، موسیقی زنده و عناصر بصری ارایه می‌دهد.
مضمون و نگاه محوری نمایش
محور اصلی «دورهمی بانوی اول»، بازتعریف داستان‌های تاریخی از دیدگاه زنانی است که زندگی‌شان با دیکتاتورهایی چون آدولف هیتلر (معشوقه: اوا براون)، بنیتو موسولینی (معشوقه: کلارا پتاچی) و اسامه بن لادن (معشوقه: نجوی غانم) گره خورده است.
برخلاف روایت‌های مرسوم تاریخی که عمدتاً بر ابعاد سیاسی، فتوحات و قدرت‌طلبی این مردان تمرکز دارند، این نمایش تلاش می‌کند تا به عمق خواسته‌ها، احساسات و اندیشه‌های این زنان بپردازد که غالباً در سایه تاریک و عظیم معشوق‌هایشان پنهان مانده است. این رویکرد، در راستای تحولات اجتماعی معاصر در حوزه هنر است که به صدای «اول شخص مفرد زنانه» اهمیت فزاینده‌ای می‌دهد.
نمایش به این پرسش روانکاوانه نیز می‌پردازد که چه انگیزه‌ای این زنان را به انتخاب مردانی با این ویژگی‌ها سوق داده است؛ آیا این انتخاب عامدانه بوده یا صرفاً نتیجه برگزیده شدن از سوی مردان قدرتمند زمانه خود؟ این اثر بر روابط سمی تاکید می‌کند؛ عشق‌های مداومی که در آن آسیب‌پذیری و تکرار درد، جزئی جدایی‌ناپذیر از رابطه است.
ساختار و عناصر هنری
«دورهمی بانوی اول» با روایتی مستندگونه و استفاده از تصاویری از دوران مرتبط، همراه با موسیقی تلفیقی ملل، فضایی چشم‌نواز و گوش‌نواز خلق می‌کند. استفاده از موسیقی زنده (با هنرمندی یکتا اعتمادی به عنوان خواننده و حمیدرضا کیانی به عنوان نوازنده و خواننده) به این اثر عمق عاطفی بیشتری می‌بخشد.
طراحی صحنه مینیمالیستی و کاربرد هوشمندانه از رنگ، نور و صدا، به تاثیرگذاری هرچه بیشتر لحظه‌به‌لحظه نمایش کمک می‌کند. این اثر یک تریلوژی زنانه است که با ترکیب روایت‌های عاشقانه و سیاسی، به بازخوانی سرنوشت این زنان در بستر تاریخ می‌پردازد.
تیم اجرایی و بازیگران
بهاره رهنما علاوه بر نویسندگی و کارگردانی، در کنار السا فیروزآذر و هدیه محقق، نقش‌آفرینی نیز می‌کند. صداپیشگانی چون رضا کیانیان، هومن حاجی‌عبداللهی، ایوب آقاخانی و علی اوجی نیز در این نمایش حضور دارند که لایه‌هایی شنیداری و عمق بیشتری به کاراکترها می‌بخشند. امیر صدیقیان به عنوان آهنگساز و طراح صدا، نقش مهمی در فضاسازی نمایش ایفا می‌کند.
پیام نهایی و بازتاب‌ها
نمایش «دورهمی بانوی اول» با وجود تلخی‌های روابط و تلخکامی‌هایی که این زنان متحمل شده‌اند، همچنان به وفاداری عشق و احساساتشان می‌پردازد. این عشق بی‌پیرایه، گاهی زیاده‌خواهی مردان تمامیت‌خواه را به چالش می‌کشد.
در مقابل قدرت‌طلبی مردانه که به ویرانی و جنگ می‌انجامد (چهره تاریک الهه مرگ/تاناتوس)، نمایش احساس زنانه را نیروی زندگی و عشق (اروس) معرفی می‌کند که جهان را به صلح فرامی‌خواند. هرچند در نهایت، ویژگی تراژیک قدرت‌طلبی مردان، عشق این زنان را ناکام و ناتمام باقی گذاشته و به مرگ می‌انجامد، اما نمایش تا پایان به مخاطب نشان می‌دهد که چگونه احساس زنانه می‌تواند جهانی پر از عشق و زیبایی بیافریند.
این نمایش به دلیل رویکرد جسورانه و روایت تازه خود، مورد تحسین قرار گرفته و به عنوان اثری که با نگاهی متفاوت به جایگاه و نقش زنان در بطن تاریخ مردسالار می‌پردازد، برجسته شده است. کارگردان نیز بر تمرکز بر رنج‌های انسانی و درونی این شخصیت‌های زنانه تاکید دارد تا ابعاد سیاسی زندگی‌شان، و این نکته اصلی است که در این نمایش به آن پرداخته شده است.
